Text Size

Turniej Historyczny Cechy Dawnego Krakowa

zdjęcie bez numeru obok tytułu
Muzeum Historyczne Miasta Krakowa, Instytut Archiwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego oraz Cech Rzemiosł to organizatorzy projektu dla uczniów szkół podstawowych województwa małopolskiego, w którym wzięli rówznież udział uczniowie klasy 6a.

Projekt został objęty Honorowym Patronatem Małopolskiego Kuratora Oświaty.

Celem konkursu jest popularyzowanie tematyki dotyczącej cechów rzemieślniczch w życiu Krakowa, promocja dziedzictwa cechowego, w tym lokalnego, a także rozwijanie zainteresowań dziejami Krakowa.
Ważnym elementem dziedzictwa kulturowego Małopolski jest historia i rozwój rzemiosła. Powstawanie zakładów rzemieślniczych to nie tylko produkcja i sprzedaż towarów, to także wiele zwyczajów i uroczystości związanych z tradycją rzemieślniczą.
Pierwszym zadaniem uczestników turnieju był udział w nieodpłatnych zajęciach w Muzeum Historycznym Miasta Krakowa, których gospodarzami byli pracownicy Instytutu Archiwistyki dr Walery Bubień i Uniwersytetu Pedagogicznego dr Marcin Gadocha oraz przewodnik Pan Kamil Stasiak.
A oto garść ciekawostek przywiezionych z warsztatów:
najstarszy cech rzeżników powstał w Krakowie w końcu XIII w;
insygniami cechów rzemieślniczych był buzdygan (zdj. 1) i medalion (zdj. 2), (zdj.3);
dokumenty cechu składane byly w skrzyni zamykanej na klucz, zwanej ladą cechową (zdj. 4, 5, 6, 7);
mistrz cechowy sądził czeladników za hazard, bójki i spory;
pod koniec XVI w w Krakowie było 50 cechów;
serwitorzy to rzemieślnicy, którzy produkowali towary dla króla;
obesłanie było wiadomością o zebraniu cechu (zdj. 8);
wota fundowali czeladnicy po ślubowaniu mistrzowskim (zdj. 9);
poniedziałkowanie – niedospozycja czeladników po niedzieli spędzonej w karczmie;
dokumenty podbijano pieczęcią najpierw w języku niemieckim potem w języku łacińskim (zdj. 10);
herb szewców (zdj. 11)
herb cechu rzeźników został namalowany przez Jana Matejkę, a oryginał można oglądać w siedzibie Cechu (zdj. 12);
zbiór cechów rzemieślniczych tzw. Kodeks Behema spisany był w 3 językach: polskim, łacińskim i niemieckim i miał 23 ilustracje (zdj. 13);
ze względu na brak oświetlenia w warsztatach pracowano od wschodu do zachodu słońca;
mistrz cechowy musiał mieć żonę ;) ;
Krystian Myca spowity w insygnia cechowe (zdj. 14) ;);
Serdecznie gratuluję klasie 6 a zaangażowania i życzę wytrwałości przed kolejnym etapem konkursu.Przed uczniami trudne zadanie-praca badawczo- projektowa.
Trzymajmy kciuki!
Zapraszam do obejrzenia zdjęć z wycieczki.

Ewa Gwóźdź